Eindelijk in Zeeland

23/08/10

Daar zit ik dan, in een vreemd huis, in een vreemde stad, in een vreemd land met een vreemde taal!
Ik heb nu rustig de tijd om een blog te schrijven! Ik ben namelijk alleen thuis, nouja alleen, de twee honden zijn er wel gewoon.

Laat ik beginnen met mijn laatste dag New York.
We mochten kiezen wat we wilden doen deze dag. Aangezien mijn voeten hartstikke zeer deden en ik geen winkel meer van binnen kon zien ben ik naar Governors Island geweest.
Governors Island was vroeger een militaire basis en wordt tegenwoordig gebruikt als park.
We hebben gepicknickt en gefietst. Wat een rare fietsen hebben ze hier haha! Of een mountainbike, of een soort beachcruiser. Als je onder de 18 bent, ben je verplicht een helm te dragen. Daar ging ik, samen met 3 duitsers, op het fietsje. Het was een mooi uitzicht over een groot stuk van New York en het Vrijheidsbeeld!

De volgende dag was de dag! Eindelijk ging ik naar de familie Meppelink!
De reis was niet zo heel boeiend. Ik heb me prima gered in mijn eentje.
Om 6:15 pm plaatselijke tijd, kwart over 12 's nachts voor jullie, kwam ik aan op het vliegveld in Grand Rapids. Daar stonden Bonnie, Tony en Emily mij op te wachten. Ook mijn Local rep. was er! Wat een leuk mens is dat.
Ik was best wel moe van het wachten de hele tijd en van de dagen in New York, maar naar huis, dat kon ik wel vergeten. Mijn gastbroertje Mitch is een fanatiek autoracer en elke zaterdagavond is er een race. Alle familie en vrienden komen daar samen, niet elke week gelukkig, en kijken naar auto's die honderden rondjes rijden. Het is totaal niet mijn ding en ik viel ook bijna in slaap, maar de sfeer is opzich wel leuk. Iedereen brengt eten mee en dat gaat de hele tribune over.
Er startte weer een nieuwe race en Jessica, mijn nieuwe nichtje, vertelde dat aan deze race alleen dominees deelnamen. Volgens mij heb ik nog nooit zo verbaasd gekeken. Dominees die autoracen, tegen elkaar?! Het publiek was ook de hele avond nog niet zo enthousiast geweest.
Om 12 uur gingen we naar huis. Het huis staat echt in zijn eentje en het is een megalange oprit. Ik heb een hele leuke kamer, zal er snel foto's van maken! Ik deel een badkamer samen met Tony, maar die is alleen in het weekend thuis dus eigenlijk is hij voor mij alleen!

Gisterochtend had ik het even moeilijk. Ik miste thuis en vond het allemaal maar een raar idee.
Maar ik kon niet op mijn kamertje gaan zitten, want ik moest naar de kerk.
Als je hier aan komt rijden bij de kerk hoor je de muziek al uit de speakers komen. Er staat gewoon een band liedjes te zingen en op een groot scherm boven hun hoofd staat de songtekst. Een dominee leest wat dingen voor, ik had het idee dat hij grappig wilde zijn, en dat is het.
Toen ik thuiskwam kon ik even lekker skypen met thuis. Dat had ik wel echt nodig. Voelde me daarna een stuk beter!
's Middags ben ik boodschappen wezen doen en opzoek gegaan naar een laptop. Hoe christelijk ze hier ook zijn alle winkels zijn geopend op zondag.
Laptops waren overal ' out of stock '. Dus ik ga vandaag naar een wat grotere stad om daar te kijken. Ik wil toch wel heel graag een laptop voor mezelf, zodat ik ieder moment zelf lekker op internet kan of kan skypen. Mijn gastgezin vindt dit alleen maar fijn en goed voor mijn privacy!
's Avonds heb ik gezellig een filmpje gekeken met Mitch, Tony, Emily en Ryan. Ryan is het jongere broertje van Emily en een vriend van Mitch. Leuke mensen, ze proberen niet extreem mij het naar me zin te maken, maar doen gewoon hun ding. En daardoor voelt het wel meteen alsof ik erbij hoor en niet anders behandelt wordt. Ze hadden een pizza gehaald en die hebben we lekker opgegeten. Ik merk wel dat ze hier heel veel eten en ik er zelf gewoon helemaal geen zin in heb om zoveel te eten.
Ik heb ze trouwens ook Nederlandse muziek laten horen. Ze hebben zich rotgelachen.

En nu zit ik hier dus in mijn eentje en Indy, de hond, komt af en toe mijn arm likken. Het valt me heel erg mee hoe bang ik voor ze ben. Ik vind het wel fijner als er ook nog iemand anders thuis is die ze echt de aandacht geven waar ze om vragen. Ik ga namelijk nog niet met ze knuffelen, dat gaat me iets te ver. Gelukkig zijn de honden heel goed opgevoed en luisteren ze gewoon naar wat ik zeg!

Ik zal proberen nu wat foto's van New York te uploaden en maak nu een eind aan dit lange verhaal! De andere verhalen zullen wel wat korter zijn, maar iedereen was zo nieuwsgierig naar mijn eerste dagen hier!

Dikke kus vanuit Michigan!